در آلمانی، زمان آینده به دو نوع تقسیم میشود: آینده ساده (Futur I) و آینده کامل (Futur II).
آینده ساده (Futur I): آینده ساده با استفاده از فعل “werden” و فعل اصلی در شکل اصلی استفاده میشود. برای ساختن فعل “werden” در زمان آینده ساده، به فعل کمکی “werden” در زمان حال نیاز داریم و سپس فعل اصلی به صورت شکل اصلی به آن اضافه میشود. مثال:
Ich werde morgen nach Berlin fahren. (فردا به برلین خواهم رفت.)
آینده کامل (Futur II): آینده کامل با استفاده از فعل “werden” و فعل اصلی در شکل استمراری استفاده میشود. برای ساختن فعل “werden” در زمان آینده کامل، به فعل کمکی “werden” در زمان حال نیاز داریم و سپس فعل اصلی را در شکل استمراری به آن اضافه میکنیم و سپس فعل “haben” یا “sein” را به شکل استمراری به آن اضافه میکنیم. مثال:
Ich werde den ganzen Tag gearbeitet haben. (تمام روز کار کرده خواهم بود.)
در زبان آلمانی، همچنین میتوان از برخی کلمات و عبارات برای بیان زمان آینده استفاده کرد. در ادامه برخی از این کلمات و عبارات را برای شما آوردهایم:
bald (زود): برای بیان زمان آینده نزدیک میتوانید از کلمه “bald” استفاده کنید.
Ich werde bald einen neuen Job haben. (به زودی شغل جدیدی خواهم داشت.)
irgendwann (هر زمانی): برای بیان زمان آینده دورتر میتوانید از عبارت “irgendwann” استفاده کنید.
Ich werde irgendwann nach Australien reisen. (هر زمانی که شده به استرالیا سفر خواهم کرد.)
demnächst (به زودی): این کلمه نیز برای بیان زمان آینده نزدیک استفاده میشود.
Wir werden demnächst in ein größeres Haus ziehen. (به زودی به یک خانه بزرگتر نقل مکان خواهیم کرد.)
in ein paar Tagen (تعدادی روز آینده): برای بیان زمان آینده در چند روز آینده میتوانید از این عبارت استفاده کنید.
Ich werde in ein paar Tagen mit meinem Studium beginnen. (تعدادی روز آینده با تحصیلاتم شروع خواهم کرد.)
توجه داشته باشید که همچنین میتوانید از قیدهایی مانند “morgen” (فردا)، “nächste Woche” (هفته آینده)، “im nächsten Jahr” (سال آینده) و غیره استفاده کنید تا زمان آینده را بیان کنید.
در زبان آلمانی، همچنین میتوانید از صفتهایی استفاده کنید تا زمان آینده را بیان کنید. در ادامه برخی از این صفتها را برای شما آوردهایم:
zukünftig (آیندهای): این صفت برای بیان این استفاده میشود که یک اتفاق یا عمل در آینده خواهد رخ داد.
Ich plane in meiner zukünftigen Karriere als Anwalt zu arbeiten. (من در حرفه آیندهای خود به عنوان یک وکیل کار میکنم.)
bevorstehend (نزدیک): این صفت برای بیان این استفاده میشود که یک اتفاق یا عمل در آینده نزدیک خواهد رخ داد.
Wir bereiten uns auf die bevorstehende Prüfung vor. (ما برای آزمون نزدیک آینده آماده میشویم.)
geplant (برنامهریزی شده): این صفت برای بیان این استفاده میشود که یک اتفاق یا عمل در آینده قرار است رخ دهد و برنامهریزی شده است.
Wir haben eine geplante Reise in den nächsten Monaten. (ما یک سفر برنامهریزی شده در ماههای آینده داریم.)
erwartet (منتظر): این صفت برای بیان این استفاده میشود که یک اتفاق یا عمل در آینده منتظر است.
Die erwartete Ankunft des Zuges ist um 18 Uhr. (منتظر ورود قطار در ساعت ۱۸ هستیم.)
توجه داشته باشید که همانطور که در زبان فارسی، بعضی افعال نیز در زمان آینده به کار میروند، در زبان آلمانی نیز برخی افعال به شکل آینده بکار میروند. به عنوان مثال:
Ich werde später nach Hause gehen. (من بعدا به خانه خواهم رفت.)
در اینجا “gehen” به شکل آینده (werden gehen) نیز به کار رفته است.